Reed trucker motoragent Arno én fietsster Hennie met opzet dood?

GETUIGE: ‘HIJ DREIGDE ER EEN PLAT TE RIJDEN‘

Het schandaal rond de opgepakte trucker Edwin M. – verdacht van doodslag op motoragent Arno de Korte – wordt aldoor groter. De afgelopen dagen sprak ik met de nabestaanden van Hennie Boutkam, de fietsster die vorig jaar door M. is doodgereden nabij Rockanje. Zij hebben grote twijfels over de toedracht, bovendien lijkt het politieonderzoek verre van compleet te zijn geweest. De familie is bovendien lange tijd glashard voorgehouden dat het om een andere vrachtwagenchauffeur ging. En dan is er nog een getuige die zes jaar terug in het politieonderzoek naar het aanrijden van motoragent Dennis al zeer belastend over M. bij de politie verklaarde. Maar daarmee lijkt niets te zijn gedaan.

Twee reconstructies van het schokkende feitencomplex rond trucker Edwin M.:

Hij was in de buurt toen motoragent Dennis in 2015 tijdens een controle door de Melissantse trucker Edwin M. tegen de vlakte werd gereden en zijn rechterarm verloor. En hij vernam al snel dat er volgens de agent zelf beslist opzet in het spel moest zijn geweest. “Ik wist niet wat ik hoorde”, aldus de getuige, ook een vrachtwagenchauffeur die dagelijks op de weg zit.

Geschrokken

Een paar dagen later zat hij in een wegrestaurant in het Rotterdamse havengebied tegenover twee politiemensen. Daar bevestigde hij aan de agenten dat M. in zijn bijzijn over het opzettelijk aanrijden van toezichthouders had gesproken. “Kort vóór het ongeluk met agent Dennis zei Edwin M. dat hij ‘er eentje plat ging rijden’ als hij weer zou worden gecontroleerd. Ik vond het belangrijk om dat aan de politie te laten weten. Want ik was me rot geschrokken van de gebeurtenissen rond die motoragent.”

Nog een tweede getuige was bij dat gesprek met de politie in het wegrestaurant aanwezig. Ook die persoon had de bizarre uitspraken van M. gehoord en kon de informatie dus bevestigen.

Volgens de getuige heeft hij zijn verklaring nooit teruggelezen en ondertekend en is hij evenmin op een politiebureau geweest. Oud-rechercheur Dick Gosewehr vindt dat vreemd. “Hoezo vond er een gesprek plaats met twee politiemensen in een wegrestaurant? Beide personen hadden aan het politiebureau als getuige moeten worden gehoord. Zij hadden hun verklaring dan kunnen nalezen en ondertekenen waarna beide verklaringen aan het dossier hadden moeten worden toegevoegd en als bewijs tegen Edwin M. hadden kunnen dienen.  Dat is kennelijk niet gebeurd en dat is een grote fout. Het is mij niet duidelijk waarom de politie zo heeft gehandeld. Ik vind de gang van zaken onbegrijpelijk.”

Overbeladen

De vrachtwagencombinatie van Edwin M. was volgens de getuige nagenoeg altijd zwaar overbeladen. Controles konden dus verregaande consequenties hebben voor de NIWO-transportvergunning van het transportbedrijf waar M. voor rijdt. Bij herhaalde overtredingen kan die vergunning worden ingetrokken en mag de transportonderneming de weg niet meer op.

Ondanks de belastende getuigenverklaringen, het technisch onderzoek én de verklaringen van agent Dennis die ervan overtuigd is dat M. hem expres aanreed, zou opzet in 2015 niet zijn aangetoond. Trucker Edwin M. kwam destijds weg met een taakstraf van 240 uur dienstverlening, een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee maanden en een voorwaardelijke rijontzegging van achttien maanden.

De getuige zegt daarna te maken te hebben gekregen met intimidatie. “Vanaf die tijd ben ik enorm lastiggevallen. Er werden kennelijk allerlei kwade roddels over mij verspreid bij de politie want ik werd om de haverklap aangehouden en gecontroleerd. Andere getuigen zijn zelfs bedreigd. Ik vind het ongelooflijk dat daar niets mee is gebeurd.”

Bedrijf

Het bedrijf waarvoor Edwin M. rijdt is eigendom van zijn broer. De afgelopen dagen probeerde ik contact met hem te krijgen. Als werkgever heeft hij immers de verantwoordelijkheid om zijn chauffeurs thuis te houden als er sprake is van mogelijk gestoord en gevaarlijk gedrag of andere problemen. Waarom zag hij geen reden om zijn broer Edwin van de weg te houden?

Hoewel het lukte om telefonisch contact met Edwin’s broer te krijgen, leverde dat helaas niets op. Hij wilde op geen van mijn vragen reageren, wilde evenmin laten weten welke advocaat zijn broer bijstaat en verbrak voortijdig de telefoonverbinding.

*tekst gaat verder onder de foto*

Terug naar de verbijsterende feiten rond M. De autoriteiten lijken zich door de jaren heen steeds verder te hebben teruggetrokken, in plaats van keihard tegen de trucker op te treden. Dat terwijl men wist dat M. een toenemend gevaar vormde voor toezichthouders én voor burgers.

Levensgevaarlijk

Mike Damen, een collega van motoragenten Arno en Dennis zei onlangs in een radio-interview van de NOS dat M. ‘gewoon levensgevaarlijk’ is. Mike had de trucker naar eigen zeggen zelf ook enkele malen gecontroleerd. Hij constateerde daarbij steeds ‘foute toestanden’. “Ik heb gemerkt dat hij asgrauw werd en dat zijn kaken en spieren trilden bij zo’n confrontatie. Hij keek met een bepaalde blik dwars door je heen. Dan weet je als agent dat je scherp moet zijn. Maar als hij dan ook nog zegt dat hij een enorme pesthekel heeft aan de politie… Dat heeft als gevolg gehad dat hij mij ook privé is gaan lastigvallen en bedreigen”, aldus deze politieman.

Verbijsterend genoeg grepen politie en justitie alweer niet in. Sterker nog: sinds 2019 verbood de Rotterdamse politieleiding het motoragenten om trucker Edwin M. en zijn wagen nog langer te controleren.

Hennie

Dat is ook voor de nabestaanden van Hennie Boutkam onverteerbaar. Deze 79-jarige fietsster uit Hellevoetsluis werd eveneens slachtoffer van vrachtwagenchauffeur Edwin M.

“Mijn moeder en motoragent Arno hadden waarschijnlijk nog geleefd als er wel tegen M. was opgetreden”, zegt Hennie’s zoon Ed. “Op z’n minst had het rijbewijs van deze chauffeur jaren eerder ingevorderd moeten worden.”

Ed is zelf ook politieman. Hij gunt zijn vader een jaar na dato de rust die hij verdient en wil daarom liever niet dat zijn achternaam bekend wordt. “Mijn vader en ik zetten al van meet af aan vraagtekens bij de toedracht van het ongeval waarbij mijn moeder is omgekomen”, vervolgt Ed. Die twijfels omtrent de toedracht zijn volgens hem alleen maar groter geworden sinds hij weet wat motoragent Arno de Korte begin deze maand overkwam.

Hoofdletsel

Ed’s moeder belandde een jaar geleden bij Rockanje onder de wielen van M.’s vrachtwagen en kwam ter plekke om het leven door zeer zwaar hoofdletsel.

Kennelijk mocht vanwege de toen geldende, dubieuze oekaze van de Rotterdamse politieleiding niet bekend worden wie haar had aangereden. Volgens Ed werd hem destijds willens en wetens andere informatie voorgehouden.

Andere chauffeur

“Het bleek direct dat mijn moeder was aangereden door een chauffeur van hetzelfde Melissantse transportbedrijf dat eerder betrokken was bij het ongeval met Dennis. Maar de politie heeft ons verteld dat het ging om een ándere chauffeur van dat bedrijf. Pas nu, een jaar na het overlijden van mijn moeder, zijn we erachter gekomen dat het wel degelijk Edwin M. is die achter het stuur zat. Ik heb eigenlijk geen woorden voor wat mijn familie en ik voelen, nu blijkt dat politie en justitie daarmee de waarheid geweld hebben aangedaan.”

Hoewel Ed momenteel met zijn partner in het buitenland op vakantie is, keren zijn gedachten veelvuldig terug naar de dag die zijn moeder niet zou overleven. Was haar dood te voorkomen geweest? Wat is er precies gebeurd, die fatale zomermiddag? Kan het zijn dat ook deze aanrijding opzettelijk door Edwin M. is veroorzaakt? Ed: “Wat als justitie, politie maar ook de ketenpartners als het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen wél hun werk naar behoren hadden gedaan? Was mijn moeder er dan nog geweest?”

Uitbundig

Het drama voert terug naar maandag 13 juli 2020. Het is die dag heerlijk zomerweer, niet te koud en niet te warm, de lucht is strakblauw. Nederland voelt zich na het afbouwen van de strenge maatregelen tijdens de eerste coronagolf bevrijd en viert uitbundig vakantie. Mensen genieten van het weer en maken massaal uitstapjes.

Hennie en haar man Teun stappen die morgen op de fiets. Dat doen ze vaker. Hennie mag dan niet helemaal goed ter been meer zijn, Teun en zij staan nog midden in een actief leven. De Hellevoetse verzamelt vingerhoedjes, struint graag rommelmarkten af en trekt er geregeld samen met haar man op uit. Het echtpaar maakt vooral veel fietstochtjes in hun omgeving, het Zuid-Hollandse eiland Voorne dat zich laat kenmerken door uitgestrekte polders, dorpjes en veel zoet en zout water.

Strand

De rit voert die dag naar Oostvoorne waar Hennie werd geboren en opgroeide en waar zij nog familie heeft wonen. Vervolgens rijdt het echtpaar via het Voorns duingebied naar de naburige badplaats Rockanje. Ze drinken wat op het strand bij de Tweede Slag om daarna via rustige binnenwegen door de polders op huis aan te gaan.

Tegen vier uur in de namiddag zijn Teun en Hennie nabij Rockanje aangeland op de Moordijkseweg, een vrij smalle polderweg die halverwege is begrensd en vanaf dat punt alleen toegankelijk is voor voetgangers, fietsers en brommers. De polderweg voert naar de kruising met de Westvoorneweg, de N496. Bedoeling is om de N-weg over te steken en dan via de Merrevlietseweg naar Hellevoetsluis te rijden.

Teun en zijn vrouw kennen het gebied op hun duimpje en hebben die route van kinds af aan, dus al ontelbare keren, afgelegd. Ze weten dat er hard gereden kan worden op de Westvoorneweg die zij moeten oversteken. De N-weg – twee rijstroken, tegenliggers – wordt bovendien door veel vrachtwagenchauffeurs gebruikt als sluiproute van en naar de Maasvlakte en het Europoortgebied.

Overzichtelijk

Teun fietst voorop, Hennie vlak achter hem, en steekt de kruising als eerste over. De N496 is op die plek kaarsrecht en zeer overzichtelijk. Er staan bosschages langs de Moordijkseweg tot een meter of vijf van de kruising waardoor het zicht vanaf de N-weg op de kruising onbelemmerd is. Datzelfde geldt voor de Moordijkseweg, vanaf enkele meters voor de kruising is goed te zien of er van links of rechts verkeer over de N496 nadert.

Als hij bij de kruising is aangekomen, ziet Teun links, vanuit de richting Oostvoorne dan ook een vrachtwagen over de N496 aan komen rijden. “In de beleving van mijn vader was deze vrachtwagen nog een heel eind van hem vandaan”, licht Ed toe. Teun steekt de kruising met een gerust hart over, wetende dat Hennie hem van nabij volgt.

Maar dan loopt het plotseling afschuwelijk mis. Slechts fracties van een seconde later voltrekt zich een tragedie op de kruising. Als Teun net aan de overzijde is aangekomen en zijn vrouw ongeveer op het midden van de N496 moet hebben gereden, hoort hij zijn echtgenote achter hem hard ‘nee’ gillen. Teun draait zich om en ziet een tafereel dat zijn leven voorgoed zal veranderen: de vrouw met wie hij al bijna zestig jaar getrouwd is en sinds zijn jeugd lief en leed deelt, is onder de aanstormende vrachtwagencombinatie beland. Ze wordt tientallen meters door het gevaarte meegesleurd.

Remmend

Teun ziet hoe de truck met aanhanger een stuk verder, hard remmend tot stilstand komt. Hennie beweegt niet meer en ligt roerloos onder de wagen. Chauffeur M. stapt uit. Er ontvouwt zich een bizar tafereel voor Teuns ogen. De trucker gaat meteen op de weg liggen en maakt zulke ongecontroleerde en vreemde bewegingen met zijn lichaam dat Teun de indruk heeft dat de man een epileptische aanval heeft.

Kort erna constateren toegesnelde politieagenten en ambulancemedewerkers dat Hennie aan ernstig letsel is overleden. De wereld van Teun en zijn kinderen stort in.

Ed herinnert zich dat het onderzoek naar het verkeersongeval vrijwel meteen werd overgedragen aan de politie Haaglanden. “De collega’s van de verkeersongevallendienst van de eenheid Rotterdam-Rijnmond die ter plekke kwamen, hebben vanwege de aanrijding met hun collega Dennis meteen een andere eenheid voor het onderzoek ingeschakeld. Dat is normaal. Het gebeurt om beïnvloeding en vooringenomenheid te voorkomen en weg te nemen.”

Maar het is des te onbegrijpelijker dat de politie Rotterdam tegen de nabestaanden volhield dat het niet om dezelfde chauffeur zou gaan terwijl juist om die reden de zaak aan Den Haag werd uitbesteed.

Remproeven

Op vrijdag 17 juli 2020 worden met dezelfde vrachtwagencombinatie en dezelfde lading – de wagen is veel te zwaar beladen en weegt ruim 66 ton – remproeven door de Haagse politiemedewerkers op hetzelfde traject van de N496 uitgevoerd. De weg is bij die gelegenheid volledig afgesloten.

De truck van Edwin M. had te zware lading, bovendien was de snelheidsbegrenzer of niet aanwezig of defect, aldus Ed. Maar het politieonderzoek leverde klaarblijkelijk geen verdenking van strafbare feiten op. Een vreemde conclusie als een truck zwaar overbeladen is en er bovendien geen goed werkende snelheidsbegrenzer in zit.

Er kon volgens Ed niet worden vastgesteld waar de aanrijding precies is gebeurd. “Het botsmoment en -punt konden naar verluidt niet worden bepaald. Zodoende, hoorden wij, kon evenmin worden vastgesteld of de chauffeur te hard had gereden en of er wel of geen sprake was geweest van opzet.”

Helder

Er blijven echter tal van onbeantwoorde vragen die zijn vader en hem nog steeds bezighouden, vervolgt Ed. Waarom heeft de chauffeur wel Teun maar niet zijn echtgenote gezien? Ze fietste immers achter hem, op een locatie waarop M. helder zicht moet hebben gehad. Teun, is ervan overtuigd dat de chauffeur hem gezien moet hebben omdat het een rechte en overzichtelijke weg is.

En hoe kan het dat hij Hennie heeft horen roepen, terwijl trucker M. op dat moment al hard aan het remmen moet zijn geweest? Of remde M. veel te laat of wellicht helemaal niet? Waarom heeft M. niet gelijktijdig op de claxon gedrukt om Teun en Hennie te waarschuwen?

Het technische onderzoek lijkt geen uitkomst te bieden bij het beantwoorden van die vragen. Het is daarom des te vreemder dat Teun niet als getuige in het onderzoek is gehoord. Er is zelfs helemaal nooit door de politie met hem gesproken terwijl hij belangrijke zaken heeft waargenomen. Zoals de bizarre reactie van trucker Edwin M., direct na de aanrijding.

Moeten mogelijke fouten in dit onderzoek wellicht worden verbloemd, zoals vaak gebeurt bij politie en justitie?

De familie heeft verzocht om inzage in het volledige dossier. “Tot op de dag van vandaag is dat om onverklaarbare redenen nog steeds niet gebeurd”, aldus Ed.

Gestoord

Motoragent Mike Damen schetste eerder het levensgevaarlijke, gestoord aandoende gedrag van trucker M. Ed houdt het voor mogelijk dat de Melissantse chauffeur een zelfde soort impuls heeft gehad als bij motoragent Arno én zes jaar eerder bij motoragent Dennis het geval kan zijn geweest. “Één en één is twee: een verdenking van opzet bij Arno, Dennis die heeft aangegeven dat hij opzettelijk is aangereden door M. en mijn moeders aanrijding daar pal tussenin. Kan het zijn dat M. zoiets krankzinnigs heeft gedacht als: ‘jij steekt niet meer over’ en dat hij mogelijk zelfs gas bij gaf?”

Zijn vader Teun, inmiddels 82, is het niet te boven gekomen dat zijn vrouw zo gruwelijk en voor zijn ogen uit het leven is gerukt. Hij heeft de schok en het verdriet niet kunnen verwerken en kampt hoogstwaarschijnlijk met een zwaar trauma. Volgens Ed slaapt zijn vader slecht. De hoogbejaarde Hellevoeter komt vanwege wachtlijsten maar niet in aanmerking voor psychologische hulp. Al zorgt hij nog steeds goed voor zichzelf, het leven valt Teun soms heel erg zwaar zonder zijn geliefde Hennie.

Voor Ed is het niet te bevatten dat er na het ongeval met motoragent Dennis niets werd gedaan om M. te stoppen.

Geleefd

“Ik kan er met mijn verstand niet bij waarom dat niet is gebeurd. Er zou, zo blijkt ook uit het verhaal van motoragent Mike Damen, nog veel meer rond deze chauffeur zijn voorgevallen. Er had opgetreden moeten worden. Dan had mijn moeder zeer waarschijnlijk nog geleefd, en Arno waarschijnlijk ook.”

Er is hem veel aan gelegen dat de zaak van zijn moeder opnieuw tegen het licht wordt gehouden. “We krijgen haar er niet mee terug. Maar het lijkt mij goed als er met een frisse blik en door andere politiemensen opnieuw naar de feiten wordt gekeken. Dat verdient mijn moeder. En dat verdient Arno ook.”

*Wil je reageren? Dat kan onder het artikel. Wil je informatie over deze zaak of andere zaken aan me kwijt? Mail dan graag naar: contact@femkefataal.nl