Tussen de corona- en vaccinatieberichtgeving door werd mijn aandacht getrokken door het bericht dat de politie sporen heeft uitgewist na de dood van een informant. Politiebronnen omschreven het ‘incident’ als een doofpot met IRT-achtige kenmerken.
De informant, Freddy Janssen, werd in stukken gesneden en in het Brabantse Markkanaal gedumpt. De politie hield wapenhandelaar Jan B. als verdachte aan. Hij verklaarde erbij aanwezig te zijn geweest toen Freddy zichzelf van het leven beroofde.
Kopen
Volgens Jan B. waren Freddy en hij kogels aan het kopen voor een pistool van honderd jaar oud. Ze reden naar het bos om de kogels te testen. B. zegt verder een doffe knal te hebben gehoord en Freddy op de grond te hebben zien liggen. Vanwege zijn strafblad, is zijn verhaal, zou hij geen 112 hebben kunnen bellen. Hij nam contact op met de man die Freddy naar hem had toegestuurd.
Jan. B. vond dat hij het maar moest oplossen. Korte tijd later werd het in stukken gesneden stoffelijk overschot van Freddy teruggevonden. Wie de door hem gebelde man is, wil Jan B. niet zeggen. De rechtbank heeft B. veroordeeld voor het wegmaken van het lichaam, maar het gerechtshof sprak hem daarvan vrij wegens onvoldoende bewijs.
Bewust
Een journalist van het Algemeen Dagblad deed onderzoek naar deze zaak en kwam tot de conclusie dat voor de rechtbank en het gerechtshof bewust cruciale informatie is achtergehouden.
Zo waren de rechtbank en het hof er niet mee bekend dat Freddy een politie-informant was en dat hij werd ingezet om over Jan B. informatie door te spelen naar de politie. Freddy had de politie foto’s gestuurd van wapens die B. in zijn bezit had. Ook zou hij kort voor zijn dood nog een noodbericht hebben verzonden aan het Team Criminele Inlichtingen (TCI) van de landelijke eenheid. ‘Bel me even met de grootste spoed amigo’, luidde de tekst.
Paniek
Nadat Freddy dood was aangetroffen, was volgens de politiebron paniek bij het TCI ontstaan en had de politie een ‘schoonmaakactie’ gehouden. Alle informatie over Freddy moest verdwijnen, de politiebron in het artikel maakt een vergelijk met de IRT-affaire. Twee kritische rapporten ten aanzien van de inzet van Freddy zijn verdwenen, berichten die zijn uitgewisseld tussen het TCI en Freddy zijn gewist en twee laptops zouden vernield zijn teruggekomen ‘na onderzoek’.
Ook blijkt uit de informatie van een politiebron dat het TCI berichten zou hebben gestuurd naar de privételefoon van Freddy. Die berichten hebben mogelijk een rol gespeeld bij zijn dood, wordt geïnsinueerd.
Onderzoek
Er loopt op dit moment onderzoek naar de feiten die de journalist naar buiten bracht. Inhoudelijk reageert de politie niet ‘vanwege de vertrouwelijkheid en de gevaarzetting van het werk van het TCI.’ Wel zegt de politie dat uit eerder onderzoek naar de dood van Freddy ‘op geen enkele wijze verwijtbaar gedrag is gebleken door medewerkers van de Dienst Landelijke Informatieorganisatie (DLIO) of dat er iets fout zou zijn gegaan door toedoen van DLIO.’
Wat daar ook van zij; de summiere reactie dat er geen aanwijzingen zouden zijn dat de handelswijze van de politie heeft bijgedragen aan de dood van Freddy, gaat geheel voorbij aan het feit dat de rechtbank en het gerechtshof niet zijn geïnformeerd over de informantenstatus van Freddy. Daarmee is een mogelijk motief voor een zeer ernstig misdrijf welbewust buiten het dossier gehouden. Het is geenszins ondenkbaar dat deze strafzaak een heel andere uitkomst had gekregen wanneer die informatie wèl in de beoordeling was meegenomen.
Ontlastende
Het gebeurt ook regelmatig dat het Openbaar Ministerie ontlastende informatie niet aan een strafdossier toevoegt of dat zulke gegevens (beelden of audio-opnames) op miraculeuze wijze zijn verdwenen.
De gedachtegang lijkt echter nog altijd te zijn dat het OM met vertrouwen tegemoet moet worden getreden. Misstappen van het OM worden in individuele zaken voornamelijk slechts vastgesteld. De rechter die in een individuele zaak oordeelt, zal niet snel tot het oordeel komen dat politie en justitie structureel misstappen begaan.
Toch heb ik al te veel zaken gezien waarin dat onbewust of bewust wel degelijk gebeurde. Dit dossier is er wéér een. Een incident? Ik denk het niet, maar toon dat maar eens aan.
*Lees ook Wendy’s vorige column: ‘Tbs vraagt om maatwerk’.