Zonder aarzelen grist ze het pistool onder haar rok vandaan. Ze richt, schiet twee kogels op hem af en rent daarna vliegensvlug in de richting van het Haagse station Holland Spoor. Na daar een uur te hebben rondgelopen, ziet ze in dat vluchten zinloos is en stapt een naburig politiebureau binnen.
“Kogels op klaarlichte dag. De dader is een vrouw”, schrijft wijlen misdaadjournalist Eric Koch een paar maanden later in 1976 in De Telegraaf over deze Haagse moord. En verder meldt Eric onder meer: “Met pistoolschoten schiet de mooie Nuran G. haar werkgever en ongewenste aanbidder Fahrettin Sergin af.”
1976 is het jaar waarin toenmalige Justitieminister Dries van Agt – in december dat jaar gekozen tot de eerste lijsstrekker van het CDA – zich opmaakt voor een reis naar het verre Oosten om er te praten over de bestrijding van de harddrugssmokkel naar ons land. Het is ook de tijd waarin Nederland kennismaakt met een dan nog vrij onbekend misdaadfenomeen: de bloedige gevolgen van eerwraak.
Schande
Toch zal nooit duidelijk worden of ook de uit Turkije afkomstige Nuran G. zich met het om het leven brengen van Fahrettin Sergin liet leiden door zogeheten eergerelateerd geweld, in dit geval een moord in opdracht van haar partner Sadat om de schande die hem was aangedaan uit te wissen.
Één ding is wel zeker. De 28-jarige Nuran is alles kwijtgeraakt als ze op 22 december 1976 voor de strafrechter in Den Haag verschijnt om zich te verantwoorden voor de dood van Fahretting Sergin.
Huilend vertelt de jonge vrouw aan de rechter over het vele verdriet en de problemen die op haar levenspad kwamen. Nuran werd als zestienjarig meisje in Turkije uitgehuwelijkt aan een veel oudere man met wie ze twee kinderen kreeg. Die gedwongen verbintenis liep uiteindelijk stuk. Ze liet haar kroost achter bij haar ouders en trok naar Nederland om wat geld te gaan verdienen.
Hollandse
Eenmaal op Hollandse bodem lijkt het Nuran in Den Haag aanvankelijk voor de wind te gaan. Ze vindt de liefde bij de eveneens uit Turkije afkomstige Sadat en krijgt een baan als serveerster in het café van een andere landgenoot, de dan 41-jarige ondernemer Fahrettin.
Haar werkgever raakt steeds meer onder de indruk van Nuran. Hij maakt voortdurend vervelende, seksuele toespelingen en valt haar continu lastig. Na verloop van tijd loopt het compleet uit de hand. Fahrettin verkracht haar meermaals onder zware bedreigingen in haar eigen huis, vertelt Nuran later blijkens krantenberichten.
Lijdensweg
Nooit heeft ze eerder over haar lijdensweg gesproken, zelfs niet met haar vriend Sadat. Ze weet hem ervan te overtuigen dat ze moeten verhuizen waarop Nuran en Sadat in Brabant neerstrijken. Maar daar is het ook niet alles, blijkt al na een paar maanden. Bovendien blijft de Hofstad trekken.
Nuran en Sadat keren kort erna weer terug naar Den Haag, waarmee de ellende met Fahrettin volgens de Turkse weer van voren af aan begint.
Haar baas begint zelfs in zijn omgeving te pochen over allerlei bedavonturen met Nuran waardoor binnen de Turkse gemeenschap een stroom aan geruchten over een verhouding op gang komt.
Woedend
De roddels bereiken ook Fahrettins echtgenote. Woedend schrijft deze vrouw een brief op poten aan Nurans vriend. Ook Sadat reageert woest, en geeft af op Nuran die dan al zwanger van hem is. Niets wil hij meer van Nuran weten, hij verlaat haar en reist meteen af naar zijn vaderland. Zijn zwangere vriendin blijft kapot en wanhopig achter.
Op donderdag 16 september 1976 neemt de zaak een fatale wending. Nuran loopt die dag naar het postkantoor, als Fahrettin in een Mercedes in de Hofwijckstraat naast haar komt rijden, zijn raampje opendraait en haar roept om bij hem in te stappen.
Vuurt
De stoppen slaan door bij Nuran. Ze trekt het pistool dat ze sinds een tijd bij zich heeft en vuurt. Omwonenden vinden Fahrettin even later levenloos achter het stuur van de Mercedes. “Ik ben blij dat hij dood is”, zegt Nuran op het politiebureau waar ze zichzelf kort na de moord heeft aangegeven.
Maar een paar maanden later slikt de Turkse die woorden weer in. Ze verstond onvoldoende Nederlands, laat ze tijdens de inhoudelijke behandeling van haar strafzaak weten. Nuran zegt dan dat ze de agenten verkeerd had begrepen omdat het verhoor niet werd bijgewoond en vertaald door een tolk.
Kwelgeest
“Uit panische angst voor de gevreesde kwelgeest heeft ze er maar op los geschoten. Niet om hem te doden, maar om zich uit zijn greep te bevrijden”, voert Nurans advocaat mr. N. Schipper op 22 december 1976 bij de meervoudige strafkamer van de Haagse rechtbank aan. “Al haar toekomstdromen zijn als gevolg van dit alles ingestort.”
Ze is haar geliefde Sadat kwijt en draagt ook niet langer zijn kindje. Tijdens de rechtszitting wordt duidelijk dat Nuran tijdens haar voorarrest in de toenmalige vrouwengevangenis in Rotterdam op ‘sociale indicatie’ een abortus heeft laten plegen, omdat ze geen toekomst voor haar kindje meer zag.
Was het angst, wraak of toch een eerwraak op aandringen van Sadat die Nuran dreef? Dat wordt in die tijd niet verder door de recherche uitgezocht.
Diepbedroefd
Nuran hoort pal voor de kerstdagen van 1976 diepbedroefd het requisitoir aan. “Natuurlijk moeten we alle omstandigheden van deze verdachte laten meewegen”, aldus toenmalig officier van justitie Brouwer. “Ook dienen we in aanmerking te nemen dat zij het in de gevangenis van een vreemd land extra zwaar zal hebben. Haar veelbewogen verleden mag bij de beoordeling eveneens meespreken. Dit neemt echter niet weg dat Nuran de doodslag heeft gepleegd en dat betekent dat zij opzettelijk een mens heeft gedood.”
Het OM eist vijf jaar cel tegen de serveerster. Na de feestdagen en de jaarwisseling wordt haar op dinsdag 4 januari 1977 een iets mildere straf opgelegd. Nuran krijgt 3,5 jaar, een beslissing waar de Turkse vrouw en haar advocaat zich bij neerleggen.
Hoe zou het Nuran na haar vrijlating zijn vergaan? Ik kon het helaas niet achterhalen. Maar ik ben eigenlijk wel benieuwd.
*Nog een Moordvrouw in Nederland lezen? Onder zijn invloed veranderde Tessa langzaam in een bloedlink gangsterliefje.